The International Maew Boran Association
คำโบราณได้บันทึกไว้ กายดำคอสุดท้อง ขาขนเลเอียดเฮย ตาดั่งศรีบวบกล ดอกแย้ม โกนจาพนนิพนธ์ นามกล่าว ไว้นา ปากแลหางเรียวแฉล้ม ทอดเท้าคือสิงห์แมววิเชียรมาศ
ลักษณะของแมวโกษจานั้นมีสำที่ดำสนิทคนเลยกลัวว่าเป็นแมวผี ตามที่เล่าต่อก่อนมา คิดผิดว่าเป็น แมวนิลรัตน์ เพราะว่ามีลักษณะที่คล้ายกันมาก แต่ไม่ใช่เป็นแมวคนละชนิดกัน และสามารถที่จะพบอยู่ทั่วไปได้ เป็นแมวที่หาได้ไม่ยาก ซึ่งในประเทศไทยเรานั้นมีฟาร์มเลี้ยงแมวชนิดนี้อยู่ เพื่อจะได้เป็นแมวพันธุ์แท้และสมบูรณ์ และทางต่างประเทศเองก็นิยมที่จะเลี้ยงแมวชนิดอยู่ เพราะว่ามีลักษระที่สีดำสวยงาม แมวโกญจา เป็นแมวที่บ้านไม่ค่อยนิยมเลี้ยงมากนักแต่ว่าเป็นแมวไทยโบราณเช่นกัน ชื่อว่าแมว โกญจา หรือบางคนพิมพ์ว่า โกนจา ที่ถูกควรเป็น โกญจา เนื่องจากแมวเป็นสีดำทั้งหมดเลยเรียกว่า จึงเรียกว่าแมว “ดำปลอด” แมวโกญจานี้มีตั้งแต่โบราณ และตามตำราโบราณนั้นเลี้ยงไว้มีคุณ หากใครได้เลี้ยงแล้วจะเชื่อว่า นำโชคลาภมาให้ แต่เนื่องจากแมวโกญจานั้นเป็นสีดำปัจจุบันไม่นิยมเลี้ยงเพราะว่า คนไม่ไม่นิยมเลี้ยงแมวสีดำ หรือว่าแมวผีไป แมวชนิดนี้ในปัจจุบันนั้นเป็นแมวที่หาได้ง่ายและมีอยู่ทั่วไป ลักษณะของแมวโกญจานั้น เป็นแมวสีดำทั้งตัว ไม่มีสีอื่นเจอป่นเลย บางคนเรียกแมวดำมงคล ตาเป็นสีเหลืองอำพัน มีหูที่ชี้ตั้งชันหัวไม่ใหญ่มาก ขนเส้นเล็กละเอียดนุ่มและเรียบตรงทั้งลำตัว มีปากเรียวแหลม ปลายแหลมชี้ตรง โคนหางใหญ่และค่อยๆ เล็กเรียวกลมไปจนสุดปลายหาง ขายาวเรียวได้สัดส่วนกับลำตัว ลักษณะท่าทาง สง่าเหมือนสิงโต เป็นที่น่าเกรงขามแมวโกญจาดูตามความหมายแล้วแปลว่านกกระเรียน อีกอย่างหนึ่งแปลว่า เสียงดังกึกก้องกังวาลเวลาร้องขน